กระเป๋าโท้ตช้อปปิ้ง

ในเมืองแห่งหนึ่งของอินเดีย ระหว่างที่เราเดินอยู่ตามถนน เราสังเกตเห็นว่าคนงานเกือบทุกคนต่างถือกระเป๋าแบบเดียวกัน
กระเป๋าเหล่านี้ทำจากเศษผ้าที่เหลือจากโรงงานผลิตเต็นท์หรือผ้าบังแดด ด้วยราคาที่ถูกและความทนทานสูง ทำให้กลายเป็นของใช้คู่กายสำหรับการขนของ

รอยเย็บที่เร่งรีบจนตะเข็บไม่สม่ำเสมอ หูจับที่บางครั้งแยกไม่ออกว่าคือสีน้ำเงินเข้มหรือดำ หรือแม้แต่รอยเปื้อนเล็ก ๆ ที่ติดอยู่บนผ้า — องค์ประกอบเหล่านี้อาจทำให้ผู้บริโภคชาวญี่ปุ่นรู้สึกไม่พอใจ
แต่เรากลับมองเห็นเสน่ห์บางอย่างที่ของใหม่เอี่ยมไม่มีทางให้ได้

เมื่อเราถามถึงตัวเลขที่พิมพ์อยู่บนกระเป๋า ก็ได้รับคำตอบว่าเป็นตัวเลขที่ใช้บอกขนาด เช่น "จากตรงนี้ถึงตรงนี้คือ 36" แต่ไม่สามารถระบุได้ว่าคือหน่วยอะไร และพอวัดจริงก็ดูจะไม่ตรงกับตัวเลขสักเท่าไหร่ — ทั้งงุนงงและน่าขบขันในแบบฉบับของอินเดีย

สุดท้าย เราตัดสินใจว่าจะนำกระเป๋าแบบนี้มาขายโดยไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย — เพราะเชื่อว่าสิ่งที่มันเป็นอยู่ในตอนนี้ แท้จริงแล้วมีคุณค่ามากพอแล้วในแบบของมันเอง